Brief aan ministers Dijkgraaf (OCW) en Van Gennip (SZW)
Geachte heer en mevrouw de minister,
We zijn het er gelukkig over eens dat mensen de kans moeten hebben om een leven lang te leren. Het is belangrijk dat we fris, vitaal en up-to-date zijn om – in tijden van grote veranderingen – van betekenis te kunnen zijn. De introductie van het STAP-budget leek veelbelovend, maar als oprichter/eigenaar van een Cedeo erkend opleidingsinstituut op het gebied van leefstijl en vitaliteit zie ik drie cruciale weeffouten die ik graag met u zou bespreken, zodat we ze kunnen herstellen.
Weeffout 1 Het wie-eerst-komt-wie-het-eerst-maalt-principe
Mensen die – om willekeurig welke reden – niet op de eerste van de maand om 10.00 uur achter een computer kunnen zitten, zijn bij voorbaat uitgesloten van STAP-subsidie. Het gelijke-kansen-principe gaat dus niet op en dat vind ik, eerlijk gezegd, best pijnlijk om te zien.
Weeffout 2. Incorrecte doelgroepomschrijving
De doelgroep van STAP-budget zijn werkenden en werkzoekenden. Met STAP-budget kunnen ze hun positie op de arbeidsmarkt verbeteren. Uit recente publicaties en mijn eigen waarneming blijkt dat vooral hoger opgeleiden binnen deze doelgroep gebruik maken van de subsidieregeling. Hun werkgever betaalt vaak al (een deel van) hun studie- en opleidingskosten. Veel werkzoekenden, werkenden en zelfstandigen zitten in een ander parket. Ze hebben onvoldoende inkomen en/of werken bij een kleine werkgever die geen scholingsbudget kan vrijmaken. Voor deze subdoelgroepen maakt het STAP-budget vaak het verschil tussen wel of geen opleiding/bijscholing volgen.
Weeffout 3. Beperkt budget
Het kabinet maakt op jaarbasis 160 miljoen vrij voor STAP. Er is voor gekozen om de 12 maanden in 6 tijdvakken op te delen en voor elk tijdvak een vast bedrag te hanteren. Het STAP-budget blijkt telkens binnen enkele uren te zijn opgesoupeerd, waarmee is aangetoond dat STAP in een behoefte voorziet en het budget niet toereikend is. Toen studiekosten nog aftrekbaar waren van de belasting, kon ieder mens zijn eigen afweging maken. Er golden geen limieten.
Iedere inwoner van Nederland verdient het recht om zich een leven lang te kunnen ontwikkelen. Tegelijkertijd smeekt de arbeidsmarkt om nieuwe impulsen. Ontwikkeling en inzetbaarheid zijn uitgegroeid tot kwesties van landsbelang. (Bij)scholing is noodzakelijk om nieuwe functietypen en beroepen van de toekomst vorm en inhoud te geven. Daarom is het zo belangrijk om werkenden, werkzoekenden en zelfstandigen te ondersteunen bij hun leertraject.
Dat kan door meer budget vrij te maken of door iedere burger een vaste scholingsbijdrage te schenken. Wellicht is het raadzaam om studiekosten en scholingsuitgaven weer aftrekbaar te maken. Linksom of rechtsom is van het belang dat er een level playing field ontstaat, met gelijke kansen voor iedereen.
Mensen die zich graag willen om- of bijscholen verdienen zekerheid. Maar ook opleidingsinstituten verdienen duidelijkheid. Het kan niet zo zijn dat ze lessen, trainingen of clusters moeten cancelen omdat geen STAP-subsidie is toegekend aan deelnemers die zich ervoor hadden ingeschreven. Daarom roep ik u op om de weeffouten te herstellen.
Goed onderwijs mag geen kansspel zijn!
Met vitale groet,
Hoogachtend,
Nicole van het Bolscher
Directeur / Oprichter / eigenaar MARK Academy voor Leefstijl BV